บทที่ 68 นังหนู ! นี่เอ็งไปกินรังแตนที่ไหนมา

“ยิงมันทิ้งเลยดีไหมครับนาย”

แจ็คเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ หากนายท่านไม่สั่งห้ามเขาไว้ตั้งแต่ตอนแรก เขาคงจะยิงกบาลไอ้หนุ่มหน้าตี๋นั่น ตั้งแต่มันกระชากแขนนายแล้ว

“ช่างเถอะ... เรากลับบ้านกัน”

แพทริคเอ่ยเสียงเบา และเมื่อเขาจะก้าวเท้าไปขึ้นรถตู้ร่างของเขาก็ซวนเซคล้ายจะล้ม แจ็คจึงรีบเข้ามาประคองนายไว้

“นายท่าน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ